ยานอวกาศวอยเอจเจอร์1

Don Gurnett ศาสตราจารย์วิชาฟิสิกส์แห่งมหาวิทยาลัยไอโอวาในไอโอวาซิตีกล่าวว่า "คนส่วนใหญ่คิดว่าสื่อระหว่างดวงดาวจะราบรื่นและเงียบสงบ แต่คลื่นกระแทกเหล่านี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้นบ่อยกว่าที่เราคิด" Gurnett นำเสนอข้อมูลใหม่ในวันจันทร์ที่ 15 ธันวาคมในการประชุม American Geophysical Union ในซานฟรานซิสโก "คลื่นสึนามิ" เกิดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์ปล่อยมวลโคโรนาออกมา พ่นกลุ่มเมฆพลาสมาแม่เหล็กออกจากพื้นผิว สิ่งนี้สร้างคลื่นแรงดัน เมื่อคลื่นวิ่งเข้าสู่พลาสมาระหว่างดวงดาว ซึ่งเป็นอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าซึ่งพบในช่องว่างระหว่างดวงดาว ส่งผลให้เกิดคลื่นกระแทกที่รบกวนพลาสมา “คลื่นยักษ์สึนามิทำให้ก๊าซไอออไนซ์ที่อยู่ข้างนอกสั่นไหว “ร้องเพลง” หรือสั่นเหมือนระฆัง” เอ็ด สโตน นักวิทยาศาสตร์โครงการภารกิจโวเอเจอร์จากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนียในพาซาดีนากล่าว นี่เป็นคลื่นกระแทกครั้งที่สามที่ยานโวเอเจอร์ 1 เคยประสบ เหตุการณ์แรกคือในเดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน 2555 และระลอกที่สองในเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม 2556 เผยให้เห็นความหนาแน่นของพลาสมาที่สูงขึ้น ยานโวเอเจอร์ 1 ตรวจพบเหตุการณ์ล่าสุดในเดือนกุมภาพันธ์ และเหตุการณ์ดังกล่าวยังคงดำเนินต่อไปตามข้อมูลของเดือนพฤศจิกายน ยานอวกาศได้เคลื่อนออกไป 250 ล้านไมล์ (400 ล้านกิโลเมตร) ในช่วงเหตุการณ์ที่สาม Leonard Burlaga นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์กิตติมศักดิ์จาก NASA Goddard Spaceflight Center ในเมืองกรีนเบลท์ รัฐแมริแลนด์ กล่าวว่า "เหตุการณ์ที่น่าทึ่งนี้ทำให้เกิดคำถามที่จะกระตุ้นการศึกษาใหม่เกี่ยวกับธรรมชาติของการกระแทกในสื่อระหว่างดวงดาว . ไม่ชัดเจนสำหรับนักวิจัยว่าการมีอายุยืนยาวผิดปกติของคลื่นเฉพาะนี้อาจหมายถึงอะไร พวกเขายังไม่แน่ใจว่าคลื่นเคลื่อนที่เร็วแค่ไหนหรือครอบคลุมพื้นที่กว้างแค่ไหน คลื่นสึนามิครั้งที่สองช่วยให้นักวิจัยระบุในปี 2013 ว่ายาน วอยเอจเจอร์ 1 ได้ออกจากเฮลิโอสเฟียร์ ซึ่งเป็นฟองที่เกิดจากลมสุริยะที่ล้อมรอบดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ในระบบสุริยะของเรา "วงแหวน" พลาสมาที่มีความหนาแน่นมากขึ้นที่ความถี่สูงกว่า และตัวกลางที่ยานโวเอเจอร์บินผ่านมีความหนาแน่นมากกว่าที่เคยวัดได้ 40 เท่า นี่เป็นกุญแจสู่ข้อสรุปที่ว่ายานโวเอเจอร์ได้เข้าสู่เขตแดนที่ไม่เคยมียานอวกาศลำใดไปมาก่อน นั่นคืออวกาศระหว่างดวงดาว "ความหนาแน่นของพลาสมาจะสูงขึ้นเมื่อยานโวเอเจอร์ไปไกล" สโตนกล่าว "นั่นเป็นเพราะสื่อระหว่างดวงดาวมีความหนาแน่นมากขึ้นเมื่อยานโวเอเจอร์เคลื่อนตัวออกจากเฮลิโอสเฟียร์ หรือเกิดจากคลื่นกระแทกเอง เรายังไม่ทราบ" Gurnett ผู้ตรวจสอบหลักของเครื่องมือวัดคลื่นพลาสมาบนยานโวเอเจอร์ คาดว่าคลื่นกระแทกดังกล่าวจะแพร่กระจายออกไปในอวกาศไกลออกไป หรืออาจถึงสองเท่าของระยะห่างระหว่างดวงอาทิตย์กับตำแหน่งที่ยานอวกาศอยู่ในขณะนี้ ยานโวเอเจอร์ 1 และยานโวเอเจอร์ 2 ซึ่งเป็นฝาแฝดของมันเปิดตัวห่างกัน 16 วันในปี พ.ศ. 2520 ยานอวกาศทั้งสองลำบินผ่านดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ ยานโวเอเจอร์ 2 บินผ่านดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนด้วย ยานโวเอเจอร์ 2 ซึ่งเปิดตัวก่อนยานโวเอเจอร์ 1 เป็นยานอวกาศที่ทำงานต่อเนื่องยาวนานที่สุด และคาดว่าจะเข้าสู่อวกาศระหว่างดวงดาวในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า JPL แผนกหนึ่งของ Caltech ได้สร้างยานอวกาศ Voyager คู่แฝดและดำเนินการให้กับแผนก Heliophysics ภายใน Science Mission Directorate ของ NASA ในกรุงวอชิงตัน